Nie miało dla niej znaczenia to, że mieszka w niewielkiej prowincjonalnej mieścinie, w domu, w którym delikatnie mówiąc nie przelewa się. Była taka odważna! Przełamywała stereotypy, chyba nie miała kompleksów albo starała się je pokonywać, zawsze mierzyła siły na zamiary.
Czytaj dalej Jasia:lata 50′- życie wcale nie szareW czasie, kiedy Józek Misztela adorował Jasię i słał do niej swoje poetyckie listy, był jeszcze co najmniej jeden młody mężczyzna, którego zauroczyła moja niespełna osiemnastoletnia mama. Zachował się na to dowód w postaci listu z 2 marca 1948 roku (pierwszy list od Józka był z czerwca 1947, a ten w, którym wił się […]
Czytaj dalej Staszek Mazurek ze ŚwidnicyMam kilku takich czytelników, którzy prawie od początku, czyli od kilku lat, śledzą moje pisanie, czasem je nawet komentując – stąd wiem o ich istnieniu i kojarzę ich imiona lub psudonimy, jakimi się podpisują. Ponad tydzień po wpisie o polanickim pamiętniku mojej mamy, zajrzała na blog jedna z takich „starych” czytelniczek, która jak się później […]
Czytaj dalej Niezwykłe spotkanie, czyli polanickie przyjaźnieZnalazłam parę dokumentów związanych ze szkołą mojej mamy Jasi (nie, że je odkopałam na strychu, tym razem nie; były odłożone w specjalnej teczce, ale w tym ogromie papierów, ciągle nie zarchiwizowanych, pochowanych jedynie do pudeł, po prostu o nich zapomniałam) i wyjaśniło mi się parę kwestii, o których nie miałam pojęcia pisząc o tym kiedyś . […]
Czytaj dalej Zmiana szkoły: z Mysłowic do PolanicyPisałam o tym jakiś czas temu na „fejsbukowym” profilu bloga, ale ponieważ wśród moich czytelników są i tacy, którzy na to medium nigdy nie zaglądają, postanowiłam podzielić się historią …pewnej sukienki także tutaj. Moja córka Zuzia Zuza Zakrzewska – #supermodelkaplussize, o czym wspominałam niedawno, brała udział w polsatowskim konkursie Supermodelka Plus Size . Ostatecznie zajęła tam drugie miejsce, […]
Czytaj dalej Historia jednej sukienkiUwielbiam to uczucie, kiedy różne kawałeczki przeszłości, mądrze nazywane artefaktami, zaczynają układać się w jedną całość. Mam oczywiście na myśli kawałeczki dotyczące dziejów mojej rodziny. Ciągle jest tego sporo do poukładania, choć zostały już głównie te „skarby”, które dotyczą lat powojennych. Jeszcze nie tak dawno wydawało mi się, że to nie będzie jakoś szczególnie interesujące, […]
Czytaj dalej Wdzydze – obóz filmowców 1958Tak przy okazji wakacji i afrykańskich upałów więcej siedzę w tych starych chłodnych murach niż na zewnątrz, bo mam tu tak, jakby klimatyzacja była. Jest chłodno. Niestety w zimie …jest jeszcze bardziej chłodno i zagrzać tego nie można za diabła. Na szczęście tej zimy nie chodziłam już po domu w kombinezonie narciarskim, choć szału nie […]
Czytaj dalej Lato nad wodą – Jasia w obiektywie reportera Trybuny Robotniczej.Jeszcze wrócę do tego czasu tuż po wojnie, do szkoły Jasi w Polanicy, do fablokowskiego technikum Olka, do perypetii Andzi, która została sama, ale dzisiaj, chyba nieprzypadkowo – zwłaszcza w kontekście pewnych wydarzeń – wpadły mi w ręce zdjęcia Jasi z połowy lat pięćdziesiątych. Pokazują, jak nietuzinkową osobą i jak zdolną artystką była moja mama. […]
Czytaj dalej Jasia – plastyczka. 1955.Tego lata 1945 roku, kiedy załatwiali sobie różne przydziały „dla wysiedlonych”, kiedy martwili się, jak i za co będą teraz żyć, cieszyli się przecież, że przeżyli, że wrócili, a dom choć zniszczony ciągle stał. I był ogród! Grusze, wiśnie i jabłonie, jak co roku rodziły, były też krzewy porzeczek, można było posadzić fasolę, posiać jakieś […]
Czytaj dalej sesja z IsmenąAniela Muchówna, zwana Nelą była nieco starsza od pozostałych koleżanek Jasi. Z jej wspomnień opublikowanych w 1984 roku w „Głosie Ziemi Cieszyńskiej” wiem, że ośmioosobowa rodzina Muchów została już na początku października 1940 roku wyrzucona z własnego domu w Czeskim Cieszynie, który przeszedł na własność Niemca z Bukowiny, niejakiego Hoffmana. Oni sami zamieszkali w […]
Czytaj dalej Nela i Franek Muchowie
Zaplątana w historię 