Zuzia Paterkowska przyszła na świat 3 kwietnia 1917 w Bufallo, N.Y. Jej rodzice byli już w Ameryce od mniej więcej czterech lat. Dwa lata wcześniej przyszła na świat Lucia, a mała Lola zaczęła naukę w szkole. Zachował się taki dokument, niby odbitka negatywu (ale wcale nie pozytyw, raczej kopia) czegoś w rodzaju świadectwa jej urodzenia. […]
Czytaj dalej Dziwny zbieg okolicznościA w środę 20 czerwca 1945 roku, na cztery dni przed przystąpieniem do Pierwszej Komunii Świętej swojego najmłodszego dziecka, mój dziadek Jan wstąpił w szeregi Polskiej Partii Socjalistycznej. Nie wiem, co nim kierowało. Być może chęć poprawienia bytu rodziny, może został w jakiś sposób zwerbowany obietnicą załatwienia pracy, czy jakimiś innymi preferencjami. Wiem, jak silny […]
Czytaj dalej PPS 1945Niedługo po tym, kiedy już (zanim udało im się odzyskać własne) dostali w depozyt meble jadalniane po Leonie Willmannie, dziadkowie stwierdzili, że jest jeszcze parę rzeczy „pierwszej potrzeby”, których im brak, a które można otrzymać od nowej władzy. Zwrócili się przeto z podaniem do Magistratu. Swoim niezwykle starannym pismem (swoją drogą, dopiero teraz się zastanowiłam, gdzie on […]
Czytaj dalej „rzeczy pierwszej potrzeby…”Nie wiem, czy dziadkowie zastali dom zamknięty, kiedy w poniedziałek 14 maja 1945 roku dotarli w końcu do Trzebini. Wiem tyle, że Jasia uklękła na schodach domu i ucałowała je. Do tej pory nie zastanawiałam się nad tym, jak to było: czy drzwi były otwarte, czy może klucze były u kogoś… Od pana Franka wiem […]
Czytaj dalej depozyt „po niemcu Volks. Willmanie Leonie”To jedna z najcenniejszych pamiątek w naszym rodzinnym archiwum: zachowana w niemal idealnym stanie legitymacja mojego dziadka, tzw. Ausweis o wymiarach 10 x 7,5 cm. W plastikowej obwolucie i metalowej ramce z wybitym numerem 07 802 i napisami Heinkel-Werke z jednej i ORANIENBURG z drugiej strony. Ausweis pochodzi […]
Czytaj dalej Marsz Śmierci do Heinkel-Werke OranienburgJeszcze jeden smakowity kąsek wypadł wtedy na mnie razem z kartką z Ostseebad Leba. Fragment, zaledwie pięć bardzo mocno zniszczonych kartek (z ponad pięciuset, jakby wskazywała numeracja stron) jakiegoś poradnika, który mógłby się nazywać „Jak pisać pisma i podania”. Pisanego po polsku, choć to czas zaborów (a pisma, bądź co bądź, do urzędów kierowane być […]
Czytaj dalej „Ludziom kłótliwym zgodę i przebaczenie zalecał…”, czyli jak pisać pisma i podania sto lat temu;)Ten niewielki dokument, odcinek renty dziadka Jana z lutego 1937 roku zawieruszył mi się gdzieś i nie „wstawiłam” go w odpowiednim miejscu bloga. Tak myślałam do wczoraj. Przyjrzałam się jednak bliżej adnotacji dopisanej czarnym atramentem. Wynika z niej, że ten przedwojenny odcinek prawdopodobnie posłużył mojemu dziadkowi do uzyskania renty od … władz okupacyjnych! Na awersie, […]
Czytaj dalej Odcinek rentyZnalazłam jakiś czas temu – na strychu, a jakże! – takie dwie niewielkie karteczki, które najpierw wzięłam za coś w rodzaju ulotek dołączanych na przykład do leków. A to kolejny ślad obecności Weberów w naszym domu: dwa druczki-potwierdzenia wpłat. Oba zostały wystawione w Trzebini i pochodzą z lipca 1944 roku. Pierwszy to „Zeitungsgeld” czyli dowód […]
Czytaj dalej Niemiecka reklama z czasów okupacji – budyń DöhleraAle zanim Julek dostał ten list, zaraz, natychmiast kiedy tylko dowiedział się, że rodziców wywieziono do obozu we Frysztacie, musiał przystąpić do starania się o pozwolenie na odwiedzenie rodziny. Chyba się przestraszył. Już nie zwlekał tak, jak wcześniej… Zawieruszył mi się ten dokument, powinnam dać go przed listem dziadka ze […]
Czytaj dalej Urlaubsschein, czyli pozwolenie na urlop: 13-14 maja 1942Wcześniej jakoś nie przyjrzałam się dokładnie tej kartce formatu A4, będącej dowodem zameldowania się Julka w Breslau. A wynika z niej, że przybył tam dopiero 17. marca 1941 r. podając jako swoje wcześniejsze miejsce zamieszkania dom rodziców w Trzebini. Zatem kartka imieninowa wysłana z Deutscheck w 1940 r. […]
Czytaj dalej Od kiedy Julek był w Breslau-formularz meldunkowy 1941
Zaplątana w historię 